böyle kırpıklar dolu olurdu...
daha büyük parçalar,kesilerek dokumada kullanılır,
daha küçükleri evcilik oynayalım diye biz çocuklara verilirdi...
"cicik"derdik...
*
aşağıdakilere bakılırsa,
geç kalmadık,
hala "cicik"lerle oynayabiliriz:))
fotoğraflar...
cfabbridesigns,copyepaste...
:)
YanıtlaSilkomşumuz lütfiye teyzenin evi de bu anlamda çok keyifli bir oyun alanıydı bizim için...bi de teyzemin evi...nakış ibrişimlerinden arta kalan renk renk, minik minik iplikler ... yumuşacık kumaş parçaları...dantel kırıntıları... bu atmosferde bize her fırsatta hikayeler anlatan sıdıka teyze... maviş gözlerini nasıl da patlatırdı, yüz ifadesi nasıl da değişirdi an be an... hikayelerin ta içinde gezdirirdi bizleri...
YanıtlaSilaaaaa çocukluğumu özledim ben... :)
Ben de... Teyzem ve annem harika dikiş dikerlerdi. Anneannem de şimdinin patchwörk denilen örtülerinden yapardı. Kare ve üçgenler kesip öyle güzel birleştirirdi ki..
YanıtlaSilSizin verdiğiniz örnekler de harika doğrusu. Peçete halkalarını çok sevdim:)
benim iyi hatırlarım küçüklüğümde giysi dikerdi daha çok tombiş tombiş kendine pek bişey bulamadığı için kendine dikerdi : ))
YanıtlaSilBizim evimizdede olurdu böyle kırpık kırpık kumaşlar bayılırdım onlarla oynamaya, kırpık kumaşlarla anneannem yapmış şimdiki adıyla patcwork bir örtü evimin en değerli parçası şimdi :))
YanıtlaSilhehe :)
YanıtlaSilBiz de ciciklerle bebeklerimize elbise yapardık.
YanıtlaSilBunlarda güzel olmuş.
Çok şirinler... Yaratıcılık illa ki bol malzeme gerektirmiyor.
YanıtlaSilAnnem de süper dikiş diker ve çocukluğum o ciciklerle geçti... Ne günlerdi...
YanıtlaSilyaaa dogru, biz de oynardik o kücük kumas parcalariyla ve ne kadar da yaraticiydik kendi hayal dünyamizda, o renk renk kücük kumaslarla, ne keyifli bir seyi hatirlattin..
YanıtlaSilKıpır kıpır :))
YanıtlaSilKadehlerdeki cicikler çok cici olmuş gerçekten de...
YanıtlaSil