19 Temmuz 2011 Salı

kırpık(cicik)...

dikiş dikilen bir evde büyüdüm ben...
böyle kırpıklar dolu olurdu...
daha büyük parçalar,kesilerek dokumada kullanılır,
daha küçükleri evcilik oynayalım diye biz çocuklara verilirdi...
"cicik"derdik...

*
aşağıdakilere bakılırsa,
geç kalmadık,
hala "cicik"lerle oynayabiliriz:))








fotoğraflar...



cfabbridesigns,copyepaste...



12 yorum:

  1. komşumuz lütfiye teyzenin evi de bu anlamda çok keyifli bir oyun alanıydı bizim için...bi de teyzemin evi...nakış ibrişimlerinden arta kalan renk renk, minik minik iplikler ... yumuşacık kumaş parçaları...dantel kırıntıları... bu atmosferde bize her fırsatta hikayeler anlatan sıdıka teyze... maviş gözlerini nasıl da patlatırdı, yüz ifadesi nasıl da değişirdi an be an... hikayelerin ta içinde gezdirirdi bizleri...

    aaaaa çocukluğumu özledim ben... :)

    YanıtlaSil
  2. Ben de... Teyzem ve annem harika dikiş dikerlerdi. Anneannem de şimdinin patchwörk denilen örtülerinden yapardı. Kare ve üçgenler kesip öyle güzel birleştirirdi ki..

    Sizin verdiğiniz örnekler de harika doğrusu. Peçete halkalarını çok sevdim:)

    YanıtlaSil
  3. benim iyi hatırlarım küçüklüğümde giysi dikerdi daha çok tombiş tombiş kendine pek bişey bulamadığı için kendine dikerdi : ))

    YanıtlaSil
  4. Bizim evimizdede olurdu böyle kırpık kırpık kumaşlar bayılırdım onlarla oynamaya, kırpık kumaşlarla anneannem yapmış şimdiki adıyla patcwork bir örtü evimin en değerli parçası şimdi :))

    YanıtlaSil
  5. Biz de ciciklerle bebeklerimize elbise yapardık.
    Bunlarda güzel olmuş.

    YanıtlaSil
  6. Çok şirinler... Yaratıcılık illa ki bol malzeme gerektirmiyor.

    YanıtlaSil
  7. Annem de süper dikiş diker ve çocukluğum o ciciklerle geçti... Ne günlerdi...

    YanıtlaSil
  8. yaaa dogru, biz de oynardik o kücük kumas parcalariyla ve ne kadar da yaraticiydik kendi hayal dünyamizda, o renk renk kücük kumaslarla, ne keyifli bir seyi hatirlattin..

    YanıtlaSil
  9. Kadehlerdeki cicikler çok cici olmuş gerçekten de...

    YanıtlaSil