uyum/ama

bir anda açıyorum gözlerimi...
daha gün tam aydınlanmamış bile...

bayıldığım gece oturmaları,
doyamadığım sabah uykuları yok,
düşüşten bu yana...

uyumak...
döne döne uyumalı insan,
bir sağına bir soluna...
kimi zaman bacağını uzatıp,
kimi zaman göğsüne kadar çekebilmeli...


kalıp gibi,
koruya sakına yatınca,
uykunun da tadı kaçıyor sanki...




gün bitmiyor,
gece tükenmiyor bir türlü...


pc,kitap,tv...
egzersiz...
gazete,bulmaca...

keyif aldığım çoğu şey artık tatsız geliyor bana...

sel...
terör...
deprem...
ölümler...
ölümleri bile görmezden gelen yağmalar,yağmacılar...
hiçbir şey olmamış gibi devam eden izdivaç proğramları...



bu ruh hali içinde aşağıdaki filme rastlıyorum tv8 de...
izliyorum...