26 Ağustos 2009 Çarşamba

umut...

bugün günler sonra ilk kez masada kahvaltı yaptım,yapabildim...





"kara gün kararıp kalmaz ya.." derdi anneannem...



yukardaki fotoğraf...
bu fotoğrafı görürgörmez,
bu söz geldi aklıma...
o kocaman duvardaki kırmızı kapı...
umut...
umut...
.
.
.

1 yorum:

  1. işte bakmak ve görmek nede güzel yorumladın oo güzel kan kırmızısı kapıyı

    YanıtlaSil