...

yanımda hiç ağlamamıştı...
ama...
gözlerinden ağladığı belliydi...
tam kapıdan çıkmak üzereydi ki...
döndü...
sizi seviyorum...dedi...
titreyen bir sesle...

yanına gittim...
sarıldık birbirimize...
bende dedim...
ne zaman,bana ihtiyacın olursa buradayım...
ve çıktı...

oturdum...
yeni işimde,
yardımcım konumundaki,
hüzün dolu bu kadını daha yeni tanımıştım...
teknik bir nedenle yeri değiştirilmek durumunda kaldı...

o yeri değiştiği için çok üzüldü...
bense,
o çok üzüldüğü için üzüldüm...